چهارشنبه‌های داغ

بی‌تردید بسیاری از ابر بدهکاران بانکی زائیده فساد سازمان‌یافته، ساختار‌های غلط بانک‌های خصولتی، بی‌سوادی و سوء مدیریت بانکداران و یا اعمال نفوذ نهاد‌های فرا دولتی هستند. به قول بسیاری از دوستان، اصولاً مدیران بانک‌های دولتی بی‌هدف و محض رضای خدا تغییر نمی‌کنند. انتصاب می‌شوند تا برای عده‌ای کار‌هایی کنند. به نظر می‌رسد بهتر است برای جلوگیری از مصادره و بنگاهداری اجباری بانک‌ها، سیستم‌های اعتبارسنجی و نظارت‌های سختگیرانه تری برای بانک‌های کشور در نظر گرفته شود تا نه شاهد رشد قارچ گونه بدهکاران کلان بانک‌ها باشیم و نه شاهد تسویه بدهی‌ها با تصاحب سهام وثیقه.

کافی است سود بانک‌های بزرگ کشور را قبل از تحریم‌های سال ۱۳۹۷ و پس از تحریم، با هم مقایسه کنید تا بیشتر متوجه چرخه معیوب اقتصادی کشور گردید. "تحریم برای همه نکبت و برای بانک‌ها نعمت بود" چگونه بانکی که در سال ۱۳۹۴ سود خالصی تنها ۳۹ میلیارد تومانی را به ثبت می‌رساند، در سال ۱۴۰۲ و در اوج تحریم‌ها و فلاکت اقتصادی کشور، سودی ۹۷ هزار میلیارد تومانی را محقق می‌سازد؟ یکی دیگر از مزایای تحریم و تورم برای بانک‌ها، مربوط به افزایش سرمایه‌های بی‌کیفیت ناشی از تجدید ارزیابی دارایی‌ها و اموال بانک‌ها بود. قیمت‌گذاری‌های فرمالیته‌ای که بدون توجه به تقاضای موثر در بازار املاک کشور و تنها بر اساس اعلام نرخ‌هایی کاغذی توسط کارشناسان رسمی همیشه در صحنه … حالا شما بگوئید سهام برخی بانک‌ها را باید خرید یا فروخت؟

صورت قضیه بسیار ساده است، سیستم ضعیف اعتبار سنجی بانک ها، تسهیلات سفارشی و فرمایشی به افراد متصل به حلقه‌های قدرت، زد و بند‌های غیر اخلاقی و فسادزا با مدیران رده بالای بانک‌ها و کم سوادی و بی اطلاعی بانکداران در ایران، منجر به تولید لیست بزرگی از بدهکاران کلان بانکی گردیده است. همچنین یکی دیگر از موضوعات مطرح شده در دادگاه گروه عظام، واردات کالا‌های ساخت چین با برچسب شرکت‌های گروه عظام و استفاده از این کالا‌های نارغوب و بنجول در خودرو‌های داخلی بوده است. به عبارتی دوستان حتی زحمت لیبل زنی به محصولات ساخته شده توسط چین هم به کارگران و تولید کنندگان این کشور دوست و برادر سپرده بودند

آیا اعضای هیات مدیره سابق شرکت توسعه بین المللی شاندیز که این زمین‌ها و سهام متعلق به مردم و سهامداران را با دلار ۲۵.۰۰۰ تومانی به جناب پهلوان اعطا کردند، پاسخگوی میزان پیشرفت پروژه و محل هزینه کرد اموال ارزشمند شرکت و سهامداران می‌باشند و یا هدف از انعقاد قرارداد صرفا تقدیم هدایایی گرانبها به شرکت افسانه سازان ...  اکنون متوجه شده‌اید، چرا هیات مدیره جدید شرکت شجاعت امضای صورت‌های مالی شرکت و گردن گرفتن مراودات مالی پیشین با شرکت افسانه سازان را ندارد؟ زیرا پای بیش از ۱.۰۰۰ میلیارد تومان (با دلار ۲۵.۰۰۰ تومانی) از اموال سهامداران و مردم ...

عده‌ای از دوستان بدنام قدیمی و سفته بازان مطرح در بازار سرمایه، با استفاده از منفعل بودن سهامداران عمده (و با احتمال بسیار بالا با هماهنگ بودن مدیران پاکدست دولتی) و سرمایه‌های هدایت شده، قیمت سهام یک شرکت کوچک را به چندین برابر ارزش واقعی...  عده‌ای از دوستان بدنام قدیمی و سفته بازان مطرح در بازار سرمایه، با استفاده از منفعل بودن سهامداران عمده (و با احتمال بسیار بالا با هماهنگ بودن مدیران پاکدست دولتی) و سرمایه‌های هدایت شده، قیمت سهام یک شرکت کوچک را به چندین برابر ارزش واقعی...

در گزارشات چهارشنبه‌های داغ سال گذشته به سوءمدیریت بعضی مدیران دولتی کم سواد، هم چنین سکوت و اهمال بعضی نهاد‌های نظارتی در مقابل سرمایه گذاری‌های شبه برانگیز شرکت‌های دولتی، مصادره‌های شکست خورده و تقسیم غنائم درگذشتگان، پروژه‌های سفته بازی و...  

مضحک‌تر آنکه شرکت مصادره‌ای که روزی بزرگترین تولید کننده لوازم خانگی کشور بوده و آنقدر املاک دارد که بسیاری از املاکش را به سایر شرکت‌ها اجاره داده، این روز‌ها مجامع عمومی‌اش را در حسینه‌ها و نمازخانه‌ها برگزار می‌کند. ما هم ممنون می‌شویم اگر رزومه‌ای مختصر در زمینه تولید لوازم خانگی از جناب … مدیر عامل جدید این شرکت برای ما ارسال شود تا شما را از توانایی‌ها و تجارب درخشان ایشان در حوزه تولید لوازم خانگی مطلع کنیم.

بی تردید یکی از وجوه تشابه اکثر افشاگران اخیر و حتی برخی از کارشناسانی که صحبت‌های بی پروایشان به تازگی مورد توجه مردم قرار گرفته است، سن بالا، مریضی‌های صعب العلاج و نزدیکی به زمان مرگ و ملاقات با حضرت عزرائیل است. جالب آنکه تاسیس ده‌ها ابرشرکت، تولید طیف وسیعی از محصولات و اشتغالزایی برای بیش از ۲۰.۰۰ نفر، تنها حاصل ۳۰ سال فعالیت تجاری ایشان (سال‌های ۱۳۲۷ تا ۱۳۵۷) بود و شاید ...

آیا پولدار شدن در ایران ساده نیست؟ به عبارتی شما می‌توانید به واسطه نسبت‌های فامیلی، بدون ۱ ریال آورده نقدی، صاحب ۱۲۵ میلیارد تومان از سپرده‌های مردم و حقوق ...‌ ای کاش به ما هم ۷۰۰ میلیارد تومان آن روز‌ها (با دلار ۱.۰۰۰ تومان) و یا ۷۰.۰۰۰ هزار میلیارد تومان این روز‌ها (با دلار ۱۰۰.۰۰۰ تومانی) می‌دادند تا ما نیز با دعوت از بازیگران مشهور هالیوودی و بالیوودی چند اثر فاخر هنری و بدون صحنه‌های مبتذل خلق کنیم و … آیا مبالغ بالا کشیده شده توسط این عزیزان با قیمت‌های روز دلار و تورم محاسبه و با آنها تسویه می‌گردد و یا قرار است پس از سال‌ها مبلغ ناچیزی از این برادران بازپس گرفته شود؟

اینجا ایران است، سرزمینی با تعداد بالایی از بانک‌های خصوصی و دولتی متخلف که زندگی میلیون‌ها نفر را به فقر و بدبختی کشیده‌اند. بانک‌هایی که به واسطه فسادی به نظر سازمان‌یافته، منابع‌شان توسط عده‌ای گردن‌کلفت و بانک‌خوار به یغما برده می‌شود و جور تورم‌های ناشی از ناترازی‌هایش را، مردم فقرزده کشور می‌کشند.

یعنی تا به این حد ضعیف عمل کرده‌ایم که ۱۰۰ سال پس از قحطی در زمان احمدشاه قاجار، افتخار وزیر کشاورزی این کشور، اخذ تاییدیه از سران سه قوه برای رفع مشکل سیب‌زمینی باشد؟ سزاوار است که چالش ذهنی حاکمان عربستان نحوه میزبانی جام جهانی فوتبال باشد، حاکمان امارات به خرید بخش‌هایی از سرزمین مصر فکر کنند و چالش سران سه قوه ما سیب‌زمینی؟

متاسفانه در سال‌های گذشته بار‌ها و بار‌ها اثبات گردیده که بسیاری از این خصوصی سازی‌ها یا بر پایه مفسده‌ای بزرگ شکل گرفته و یا بر پایه بی سوادی و بی کفایتی مسئولین امر. به عبارتی همواره نام خصوصی سازی در ایران با فساد و بی کفایتی عجین شده است. یادتان می‌آید در ماه‌های اخیر قرار بود نابغه اقتصاد ایران عبدالناصر همتی، از طریق حذف نرخ ارز نیمایی، فاصله این نرخ با بازار آزاد را کاهش دهد؟ نتیجه اش چه شد؟ ارز نیمایی از ۴۰.۰۰۰ تومان به ۶۵.۰۰۰ تومان افزایش یافت و نرخ دلار بازار آزاد هم از ۶۰.۰۰۰ تومان به ۸۵.۰۰۰ تومان؟ 

ظاهراً پس از سال‌ها سکوت، اکنون دیگر غنائم این پروژه به ته رسیده، زمین‌های آن منطقه فروخته‌شده، برج‌های آنچنانی و ثروت‌های چند ده هزار میلیارد تومانی بین عده‌ای نام آشنا تقسیم گردیده و ما مردم مفلوک ایران مانده‌ایم با یک بانک ورشکسته، پروژه‌ای متروکه و سال‌های سال تورم، فقر و شرمندگی.

اینجا ایران است، کشور تناقضات آشکار. به کافه‌ها و چایی فروش‌ها هر روز سر می‌زنیم تا آنها را به دلیل عدم رعایت قوانین مصرح! توسط مراجعین و ۵ تا ۱۰ هزارتومان تخلف از نرخ اتحادیه جریمه و هفته‌ها پلمپ کنیم، اما چند سال طول می‌کشد تا متوجه رانت و تخلف ۳ میلیارد دلاری چای دبش شویم.

متاسفیم که باید یادآور شویم که مدیریت موسسه اعتباری ملل با ده‌ها هزار میلیارد تومان زیان انباشته، بر عهده یکی از روحانیون عزیز و بزرگوار می‌باشد. شاید ساده‌ترین سوالی که می‌توان از نوابغ بانک مرکزی پرسید، این است که مبنای تائید صلاحیت مدیر عامل یک موسسه مالی رسمی در ایران و جهان چیست؟ به راستی چه میزان از علوم و تکنیک‌های مدرن و پیچیده بانکداری، در دروس مورد مطالعه روحانیون عزیز ما جای دارد؟

ما هم به نوبه خودمان از اوضاع وخیم و کسری‌های شدید دولت و صندوق‌های بازنشستگی خبر داریم با این حال قرار نیست شرکت بورس و سازمان بورس تن به اجرای هر دستور و فرمانی از سوی دولت بدهند و هر شرکتی را با هر شرایطی در بازار بورس پذیرش و سهام آن را به سرمایه گذاران از همه جا بی خبر عرضه کنند.

زنجیره عدم وصول مطالبات و عدم پرداخت بدهی در برخی از شرکت‌ها، به‌قدری پیشرفت کرده است که کار به تأمین مالی شرکت‌ها با نرخ‌های بهره ماهانه ۶ تا ۷ درصد رسیده است (به زبان ساده‌تر شرکت‌های بزرگ تولیدی بابت رفع احتیاجات جاری خود، محتاج نزول خوران عزیز شده‌اند).

آقایان، خانم‌ها و علمای سرمایه گذاری،‌ ای کسانی که ساعت‌ها وقت می‌گذارید و چند ماه خواب و خوراک خود را صرف محاسبه دقیق پروفیت و شمارش سکه‌های همستر می‌کنید،‌ ای کسانی که روز‌ها منتظر می‌مانید تا ارزان‌ترین برند دستمال کاغذی اقتصادی را در تخفیف‌های ابتدای ماه دیجی کالا خرید کنید، شمایی که با چانه‌های زیاد و دعوا بر سر تخفیف، تار مویی بر سر فروشندگان لباس و سوپری‌های محل نگذاشته اید، چگونه حاضرید هر سهمی را با هر قیمتی بخرید. این مهم میسر نیست جز با حماسه آفرینی‌های سهامداران همیشه در صحنه و مدیران همراه سازمان بورس.

باور بفرمائید ما نیز همچون بسیاری از شما، به جو موجود در روز‌ها و هفته‌های گذشته بازار سرمایه امیدوار شده ایم، با این وجود در حالی که اکثر وبسایت‌ها و کانال‌های تلگرامی فعال در حوزه بازار سرمایه، مجددا ... با کاهش چشمگیر حاشیه سود ناخالص و افت کرک اسپرد قیمت‌های جهانی محصولات اصلی شرکت کاری نداریم، اما اینکه چرا در این مملکت، برای تولید محصولات بی کیفیت و مازادی همچون نفت کوره، وکیوم باتوم و ...، که ناشی از ضریب پیچیدگی پائین و تکنولوژی‌های قدیمی می‌باشد، حاشیه سودی ۲۰ درصدی در نظر گرفته می‌شود، سوالیست که احتمالا هر تحلیلگر صنعت نفت و پالایشگاهی را در جهان به ساعت‌ها فکر فرو می‌برد.

 اینکه چرا مسئولینی که مدعی قدرت نظامی اول منطقه و حتی جهان هستند و آوازه پهباد‌ها و موشک هایشان را به دیگر سیاره‌های کهکشان راه شیری هم رسانده اند، نمی‌توانند از پس تعدادی دلال و مافیای خودرو در کشور بر بیایند تا مجبور به افزایش مکرر قیمت‌ها و سخنان مضحک در خصوص ورود خودرو‌های بی کیفیت و تمسخرآمیز خودروسازان به بورس کالا نباشیم، بسیار جالب است. آخر در کجای دنیا خودرو را در بورس می‌فروشند؟